W życiu często mamy coś do zrobienia lub jakiś problem do rozwiązania. Więc szukamy rozwiązania godzinami, dniami, tygodniami. Albo wiemy co mamy zrobić, ale czujemy się tak bardzo przytłoczeni wielkością zadania, że nawet zacząć nam się nie chce. I co wtedy? Wtedy warto podejść inaczej. Nie szukajmy idealnego rozwiązania. Nie starajmy się zrobić całego zadania. Zróbmy coś, co odrobinę polepszy naszą sytuację. Coś co odrobinę przybliży nas do celu. Jeden mały krok w dobrą stronę.
Przykład
Należy posprzątać całe mieszkanie. Odkurzenie wszystkich pokoi, starcie szafek, stołów, półek, umycie wanny i toalety, pochowanie rzeczy do szuflad i szafek. Dużo, za dużo. Zamiast zrobić wszystko, zrób coś drobnego – odkurz tylko jeden mały pokój. Nic więcej. Czy to posprząta całe mieszkanie? Nie. Czy pozostaje jeszcze dużo do zrobienia? Tak. Ale już coś zrobiłeś, nie ważne jak małego. I przybliżyłeś się do posprzątania mieszkania. A lepiej zrobić coś niż nic. Lepiej mieć odkurzony jeden pokój, niż nie odkurzyć żadnego.
Przykład
Masz do napisania artykuł nt. choroby popromiennej. Spore zadanie, wymaga zrobienia rozeznania w temacie, przygotowania planu, napisania treści. Ale nie wiem, co mam zrobić. I dużo tego, za dużo.. Zamiast próbować napisać całość od razu, warto zrobić mały krok, coś drobnego np. przeczytać jeden artykuł na wikipedii czym jest choroba popromienna. Czy to zakończy zadanie? Nie. Czy jest jeszcze dużo do zrobienia? Tak. Ale samo to, że już coś wiemy na temat rzeczy o której mamy napisać artykuł przybliża nas do celu.
Przykład
Chcesz zostać programistą stron internetowych, więc musisz nauczyć się programować. Zadanie to nie ma końca, bo ciągle jest coś do nauczenia się, coś do odkrycia, coś czego nie wiesz. Jak w ogóle do tego podejść? Nie ma opcji, że to da się ogarnąć! A jednak da się. Pierwszym krokiem jest przeczytanie artykułu, co w ogóle taki programista robi i jakie technologie wykorzystuje. A jak już wiesz, to kolejnym krokiem może być nauczenie się języka HTML (który nawet nie jest językiem programowania, ale niezbędnym w tej pracy).
Przykład
Wyjechałeś na studia i musisz nauczyć się gotować, bo na kanapkach długo żyć się nie da, a chodzenie po restauracjach rujnuje Twój budżet. Jak to w ogóle zrobić? Pomyśl jakieś proste danie (jajecznica) i spróbuj je zrobić z przepisu w internecie. Czy to sprawi, że będziesz umiał gotować? Nie. Ale nauczysz się szukać przepisów, obsługiwać patelnię, kontrolować ogień. Jest to krok w stronę „umienia gotowania”.
Życie w iteracjach
Zamiast stawiać sobie wielkie cele i do nich dążyć, możemy skupiać się na tym jak tu i teraz odrobinę poprawić naszą sytuację. Często nasza niemożność podjęcia akcji wynika ze strachu, że coś zrobimy, ale da się to zrobić lepiej. Jeśli jednak uwolnimy się od strachu, że nie musimy od razu idealnie, to łatwiej jest (zacząć) robić rzeczy. Nikt też nie mówi, że raz zrobionej rzeczy nie możemy poprawiać. Możemy! Często wielokrotnie. Aż będziemy na prawdę zadowoleni, albo uznamy że nie mamy siły na więcej.
Warto również pamiętać, że w przytłaczającej ilości przypadków jakaś akcja, choćby nie wiem jak drobna jest lepsza od żadnej akcji.